88- در اصالت معنی

روی به معنی آوردن اگرچه اول چندان نغز ننماید، الا هر چند که رود شیرین تر نماید، به خلاف صورت: اول نغز نماید، الا هرچند که با وی بیشتر نشینی، سرد شوی. کو صورت قرآن و کجا معنی قرآن! در آدمی نظر کن: کو صورت او و کو معنی او! که اگر معنی آن صورت آدمی میرود، لحظه ای در خانه اش رها نمی کنند.

شرح (استاد قمشه ای)

- روی به معنی آوردن ..: طرح دیگری است از تقابل صورت و معنی و رجحان معنی بر صورت بدین بیان که جاذبه صورت سریع التأثیر اما فریبنده است – چنانکه ((عشقهای صورتی)) چه بسیار آدمیان را در آغاز گرم کرد، و سپس بر خاکستر سرد نشانده است. به خلاف عشقهای روحانی که هر چند در آغاز، به سبب منع شهوات شیطانی، نفوس را خوش نیاید و نغز ننماید، اما بتدریج عاشق را چنان گرم کند که دوزخ بر وی سرد شود:

           هین رها کن عشقهای صورتی؛            

           عشق بر صورت؛ نه بر روی ستی.

           عشق زنده، در روان و در بصر،         

           هر دمی باشد ز غنچه تازه تر.

           عشق آن زنده گزین کو باقی است          

           وز شراب جانفزایت ساقی است.         (دیوان شمس)

 - اگر معنی آن صورت آدمی میرود ....: در مثنوی نیز اصالت جان و بی اعتباری جسم با تمثیلات و تعبیرات روشن – ازجمله مناظره زیر – بیان شده است:

                                تن همی نازد به خوبی و جمال،      روح پنهان کرده پر و فر و بال. 

                                   گویدش ای مزبله تو کیستی؟      یک دو روز از پرتو من زیستی.

                                غنج و نازت می نگنجد در جهان،     باش تا من بگذرم از تو، جهان.

                                    گرم دارانت تو را گوری کنند،     کش کشانت در تک گور افکنند.