88-
در اصالت معنی
روی به معنی آوردن اگرچه
اول چندان نغز ننماید، الا هر چند که رود شیرین تر نماید، به خلاف صورت:
اول نغز
نماید، الا هرچند که با وی بیشتر نشینی، سرد شوی. کو صورت قرآن و کجا معنی
قرآن!
در آدمی نظر کن: کو صورت او و کو معنی او! که اگر معنی آن صورت آدمی
میرود،
لحظه ای در خانه اش رها نمی کنند.
شرح (استاد قمشه ای)
- روی به معنی آوردن ..:
طرح دیگری است از تقابل صورت و معنی و رجحان معنی بر صورت بدین بیان که
جاذبه صورت
سریع التأثیر اما فریبنده است – چنانکه ((عشقهای صورتی)) چه بسیار آدمیان
را در
آغاز گرم کرد، و سپس بر خاکستر سرد نشانده است. به خلاف عشقهای روحانی که
هر چند
در آغاز، به سبب منع شهوات شیطانی، نفوس را خوش نیاید و نغز ننماید، اما
بتدریج
عاشق را چنان گرم کند که دوزخ بر وی سرد شود:
هین رها کن عشقهای صورتی؛
عشق بر صورت؛ نه بر روی ستی.
عشق
زنده، در روان و در بصر،
هر دمی باشد ز غنچه تازه تر.
عشق آن زنده گزین کو باقی است
وز شراب جانفزایت ساقی
است. (دیوان
شمس)
- اگر معنی آن صورت آدمی
میرود ....: در
مثنوی نیز اصالت جان و بی اعتباری جسم با تمثیلات و تعبیرات روشن – ازجمله
مناظره
زیر – بیان شده است:
تن همی نازد به
خوبی و جمال، روح
پنهان کرده پر و فر
و بال.
گویدش
ای مزبله تو کیستی؟ یک دو روز از پرتو من زیستی.
غنج و نازت می نگنجد
در جهان، باش
تا من بگذرم از تو، جهان.
گرم دارانت تو را گوری
کنند، کش
کشانت در تک گور افکنند.